O cambio climatico provoca o aumento do bacallao

O bacallao de Barents atravesa o seu mellor momento desde que comezou a súa pesca a gran escala tras a Segunda Guerra Mundial, o que permitiu á Comisión de Pesca Ruso-Noruega (JNRFC, nas súas siglas en inglés) elevar a cota en 2013 a cífra marca dun millón de toneladas (un 25 % máis que o pasado ano).

A tempada de pesca acaba de comezar e estenderase até finais de abril cando miles de exemplares suban de reproducirse desde as cristalinas augas do arquipélago noruegués de Lofoten cara ao nordeste e norte do mar de Barents.

A razón pola que o bacallao desta zona do Ártico que, do mesmo xeito que o dos caladoiros de Canadá, estaba totalmente colapsado pola sobrepesca a mediados do noventa, recuperouse dunha maneira tan extraordinaria é unha sorte de misterio que non só pode ter que ver cunha xestión pesqueira máis sustentable.

Os científicos observaron alteracións que o cambio climático parece introducir no mar de Barents e que, paradoxalmente, poderían beneficiar a curto prazo a esta especie, explican os expertos nunhas xornadas sobre o bacallau organizadas este fin de semana (25 e 26 de xaneiro de 2013) polo Instituto de Investigación Mariña de Noruega (IMR) nun pequeno pobo pesqueiro no norte do país.

Benjamin Planque, director do proxecto do IMR, BarEcoRe, que estuda o impacto do cambio climático nos ecosistemas do mar de Barents, explica que o desxeo nas zonas máis altas deste mar permite que a luz chegue con máis intensidade ao fitoplactón mariño, os microorganismos que compoñen o primeiro elo da cadea alimenticia no océano.
Este novo fenómeno parece propiciar augas máis fértiles, con máis alimento, que atraen máis aos peixes, entre eles ao capelán, que “é o alimento preferido do bacallao”.

Knut Sunnana, director do Programa de Ecosistemas do mar de Barents no IMR, apunta tamén a que, debido a unha maior penetración de calor no océano, a masa de auga dos fondos mariños onde vive e migra o bacallau incrementouse entre 2 e 3,5 graos nos últimos 30 anos. Este feito podería axudar ás poboacións, segundo os científicos, xa que a este gran depredador, que chega a vivir ata 25 anos, gusta de augas non excesivamente frías, a entre  -1 e 14 graos.
É entón o bacallao de Barents un ‘gañador’ do cambio climático? Planque asegura que de momento “sabemos que o cambio climático está a introducir e introducirá modificacións no seu ecosistema, e aínda que a curto prazo hai evidencias de que estas alteracións lle poida estar a beneficiar, fai falta máis ciencia para saber o que ocorrerá a longo prazo”.
Máis que producir un beneficio nas poboacións, o profesor de Ecoloxía Mariña da Universidade de Tromso (Noruega), Paul Wassmann, afirma que o quecemento está a modificar a distribución do bacallao.

Este científico estima que mentres a produtividade mariña podería elevarse até un 55 % en latitudes máis altas do mar de Barents debido ao desxeo, esborrallaríase até un 20 % nas máis baixas, o que daría lugar a que houbese máis bacallau na zona de Rusia e máis ao norte que na costa de Noruega.

Á marxe do cambio climático, o boom do bacallau ártico de Barents é tamén o resultado de mais de 60 anos de cooperación pesqueira entre Rusia e Noruega, e de que ambos os países acordaron estritas cotas cando esta pesqueira tocou fondo no ano 96, e manteñen fortes controis agora que se recuperou.

Esta entrada foi publicada en Calentamiento Global, Cambio Climático e etiquetada . Garda o enlace permanente.